ΏΣΤΕ ΕΤΣΙ, ΚΥΡΙΕ ΚΑΡΟΛΕ! ΜΙΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗ ΑΠΟΤΥΠΩΣΗ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

ι θα λέγατε για ένα ταξιδάκι, ένα ταξιδάκι ξεχωριστό, που μετά την ολοκλήρωσή του θα μας μείνει ένα αίσθημα πρωτόγνωρης πληρότητας; Για να πάρετε μια μικρή πρόγευση, σας ενημερώνουμε πως θα πετάξουμε σε τόσο μεγάλο ύψος, που θα φτάσουμε… εκεί όπου αιωρούνται τα παραμύθια (και είναι πολλά τα παραμύθια που μας έχουν σερβιριστεί κατά καιρούς) παρέα με τις ελπίδες, με κατεύθυνση το απώτερο παρελθόν. Αυτό θα είναι η αφετηρία μας και ο τελικός προορισμός μας το παρόν, για να σκιαγραφήσουμε, με στήριγμα το Κεφάλαιο του Μαρξ, την κοπιαστική πορεία μας που οδήγησε σ αυτή την καθημερινότητα, σ αυτές τις συνθήκες που βιώνουμε σήμερα ως κοινωνία. Όλα τα παραμύθια αρχίζουν με το «Μια φορά κι έναν καιρό…», αλλά μην ξεγελιέστε, εδώ δεν θα περιοριστούμε σε μια μικρή ιστοριούλα που θα κλείσει με το «Και ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα». Στη δική μας αφήγηση όλα αρχίζουν από τις απαρχές της ιστορίας και διατρέχοντάς τη μέχρι σήμερα τελειώνουν με το «Και ζήσανε αυτοί καλά και εμείς οι άλλοι όλο και χειρότερα», με μια αναγκαία υποσημείωση: Ο αγώνας δεν τελειώνει μέχρι να σφυρίξει ο διαιτητής, και στο δικό μας παραμύθι αυτός που θα σφυρίξει τελικά είναι ο λαός.